aaa4
Dołączył: 12 Cze 2017
Posty: 1
Przeczytał: 0 tematów
|
 Wysłany:
Pon 11:26, 12 Cze 2017 |
 |
poruszali sie juz, mieszajac teraz swe oddechy w rownoleglym posapywaniu.
Odczekalem minute lub dwie, a potem zaproponowalem wszystkim malego drinka. Nikt mi nie odpowiedzial.
Uczynilem wiec lagodna sugestie, ze chyba nie zgrzesze pijac po prostu sam.
Stalem wlasnie przed stolikiem, odwrocony plecami do szanownego zgromadzenia, lejac wode sodowa i wrzucajac
lod do poltora cala szkockiej, gdy wtem para czyichs ramion otoczyla znienacka moja szyje.
-Ach, lotrzyku, dlaczego pozbawil mnie pan samego zakonczenia? - szepnela Rosalie przysunawszy wargi do mego prawego ucha.
-Wie pani doskonale: azeby moc jeszcze raz zaczac od poczatku. Moje zasoby maja wszak swoj kres. A przyjdzie mi jeszcze pewnie zadoscuczynic Ginette. Czyz nie?
-W jaki sposob, bandyto?
-Musze pani wyznac, ze odkad tylko ujrzalem owa lsniaca pieciofrankowke zawarta pomiedzy jej kraglymi posladkami, mam straszliwa ochote nanizac te mala trzpiotke od tylu. Bo jakzeby inaczej? 54
-Ale wczesniej musi pan nawlec mnie, rozbojniku! Minely juz przeszlo dwa tygodnie, odkad zabawiamy sie razem, a pan mi jeszcze nigdy tego nie uczynil!
-Poniewaz zywie dla pani doglebny szacunek, moja droga. Jest to zaszczyt, o ktory dlugo nalezy zabiegac u dam. Bo widzi pani, wiekszosc z nich wzbrania sie przed tym. - I sadzi pan, ze akurat Ginette' nie bedzie sie wzbraniac?
-Nic mi w tej mierze nie wiadomo - odrzeklem. - Ale i tak gwizdze na nia. To nie to samo, co pani. A ponadto pozwoli pani, ze jej pogratuluje. Znakomicie ja pani przygotowala do naszych malych rozpsot.
-Sadze, ze ona sama byla juz gotowa. No wiec, nadzieje mnie pan od tylu, moj urwisku?
-Teraz?
-A czemuz by nie?
-Nie. Nie w ich obecnosci. Albowiem jest to cos, co winno pozostac miedzy nami, jezeli juz do tego dojdzie. Nikogo to nie powinno obchodzic.
-Niech pan na mnie spojrzy.
Odwrocilem sie w jej strone. Kiedy stala bez butow na wysokich obcasach, jej usta siegaly wysokosci mojego podbrodka. Wspiela sie zatem na palce i musnela jezykiem moje wargi.
-Jakiz pan jest zabawny, Gwen.
-Doprawdy?
-Nie znam nikogo, kto bylby do pana podobny.
-Mowi pani o mlodych mezczyznach do towarzystwa?
-Coz za okreslenie!
-Moje wlasne.
-Nie, raczej obiegowe.
-No wiec, droga Rosalie, jest tutaj ktos, kto bardzo mnie przypomina, nie tylko z tej przyczyny, iz jest moim bratem, ale rowniez dlatego, ze zawdziecza mi swoja edukacje. 52
|
Post został pochwalony 0 razy
|
|
